به گزارش سافت گذر به نقل از زومیت؛ در حالت معمول، برای اتصال به اینترنت باید از
تأمین‌کنندگان خدمات این سرویس یعنی ISPها کمک بگیرید؛ اما با استفاده از
روشی جدید، نیازی به آن‌ها نیست. زیرا، به شبکه‌ای از کامپیوترهای آنلاین
که در نزدیکی‌تان قرار دارند متصل شده و خود بخشی از آن می‌شوید. به چنین
شبکه‌ای که داده‌ها از یک کامپیوتر مرجع وارد و از طریق سایر دستگاه‌های
متصل توزیع می‌شوند، شبکه‌ی مِش می‌گویند.
شبکه‌های مِش در ابتدا برای ایجاد ارتباط داخلی و بسته، میان رایانه‌های
یک شرکت یا مجموعه‌ای محدود، مورد استفاده قرار می‌گرفتند. سال گذشته اپل،
این فناوری را در نسخه‌ی هفتم iOS برای اتصال به شبکه‌ی جهانی وب مورد
استفاده قرار داد. البته باید بدانید که یک شبکه‌ی مِش، کاملاً متفاوت از
"تدرینگ" عمل می‌کند.
در چنین شبکه‌یِ چند شاخه و گره محوری، اطلاعات میان مجموعه‌ای از
ایستگاه‌های متصل به هم (که می‌توانند لپ‌تاپ، رایانه شخصی، تلفن‌هوشمند یا
تبلت باشند) جریان می‌یابد؛ بنابراین اگر یکی از دستگاه‌ها از شبکه خارج
شود، کل مجموعه همچنان برقرار می‌ماند. شبکه‌ی مش می‌تواند بصورت کامل از
اینترنت منفک شده و بصورت یک شبکه‌ی داخلی به فعالیت خود ادامه دهد؛ هر چند
ممکن است دیگر خیلی مفید نباشد. در شبکه‌ی مش، کافیست یکی از کاربران به
اینترنت با سرعت بالا متصل باشد؛ صرف‌نظر از اینکه از چه آی‌اس‌پی استفاده
می‌کند، از نظر تئوری دیگر کاربران نیز قادر به استفاده از اینترنت خواهند
بود. در ضمن، تا زمانی که پهنای‌باند کافی موجود باشد، هیچ محدودیتی برای
تعداد رایانه‌های متصل وجود ندارد.
در حال حاضر، از این فناوری به طور آزمایشی در کشورهای استرالیا، مصر و ایالات متحده استفاده می‌شود.